Keder

Sarılmayalım

Dile gelmesin hiç bir cümle

Sevmeyelim

Zira duygular çoktan inzivada

Hissetmeyelim

Ruhumuz çoktan ölmüş

Ne vardı sanki, ne vardı

Seçmek,çekmek vardı.

Zulüm vardı,acı vardı

Mazlumun nidaları vardı

Kimse duymadı

Bir tek Allah, bir tek sevdalısı, bir tek kendi...


Mazlum vardı,göklerde ve yerde

İnsanoğlu kördü

Mazlum lanet okdu

Analar sağırdı

Ansızın, bir yerlerde bir çocuk öldü

Yastığa kafalar dertsiz konuldu.

Anlamadı kimse bilmedi

Bir tek mazlum, bir tek Allah, bir tek ölen çocuk...


Çatlayan kalbi

Odadaki küçük kedi gördü

Kan çanağı gözleri

Sokaktaki dilenci kadın anladı

Kimse hissetmedi bilmedi

Mazlumdan başka mazlumu

Kör bile körü bilmedi

Sağır sağırı duymadı

Mazlum mazlumu anladı,

Yetmedi.

Mazlum öldü o çocuk gibi bir yerlerde

Silindi.

Yeryüzünde, adı bile kalmadı

Bir tek Allah, bir tek dilenci, bir tek kedi....

Mazlumu,mazlum bile unuttu.