neydi bu gögsumde ki acıların sebebi 

dertlermiydi yoksa 

senin yoklugun mu? 

sensiz olmak bir hücrede  kalmak gibiydi 

yapayanlız sadece duvalar 

kelimeler sus pus yine 

sen yoksun ya ne çiçekler actı ne de 

bahar geldı dallarıma sen yokken 

ben benden gidiyorum 

erken gelen kış misali 

sen yokkken daha bir güçsüz aciz oluyorum 

sensizlık kelimlermin anlamsızlaştıgı tek şeydi 

oysaki kelımelrım vardı ne kederli olsada cumleler 

sen olunca mutluluk göz yaşları dökülürüdü cümlelerden 

dertler bir bir yok olurdu sen varken 

seni böyle basit kelimelerle anlamakta ne kadar zor bilemezsın 

kelimeler senın vucudun da buluşunca o basit olan kelimeler 

everim geçiriyor adeta basitlerken en degerli cumle oluyorlar 

sonunda sen varsın dıye