Bodrum Katındasın

Bitmiş bi sigaranın sönmemek için gösterdiği çabaya benzetiyorsun ömrünü. Hayattan bezmişsin; yalnızlığı iliklerinde hissediyosun. Kaç gün oldu bilmiyorsun okula gitmeyeli ama pek de önemsemiyorsun. Bodrum katındaki odanda varlığından haberdar yaşayan tek kişi ısrarla kapını çöp almak için çalan kapıcı ve o da artık alışkanlık olarak yapıyor bu eylemi. 

Aylardır aramıyor annen seni belki o da unutmuştur belli mi olur? Elindeki babanla yaşıt kitabın kapağını ezberledin artık; bıkmadan usanmadan aynı kitabı okuyorsun. Yataktan kalktığın ve odandan çıktığın anda içini bi bulantı sarıyor ve yaşadığına milyonuncu defa sövüyosun. Artık ne dinlediğin müzikler ne de izlediğin filmler etkiliyor seni. Duygusuzluk duygusunu sen icat etmişsin sanki. Tesadüfen yaşıyorsun artık kaç kere intihar düşüncesinden vazgeçtin sen bile bilmiyorsun ama hayatının özeti olan korku orada da seni sardı ve vazgeçtin. 

Adı aklına gelmeyen bir yazarın 'tüm korkular gelecektedir' sözü beyninde kıvılcım alıyor. Geleceğin yok ama senin; vazgeçtin ondan. Sen seçtin bu hayatı ama tam da bir seçim değildi seçimsizlik hali daha yerinde bir tanım. Hiç arkadaşın kalmadı en son gelen mesajı hatırlamıyorsun ve kimse artık seni aramıyor. İyice bunaldın ve dışarı çıkman gerekiyor bunu farkedince kirli tişörtün ve eski pantolonunla sokağa atıyorsun kendini. İnsanların yüzlerine bakıyorsun ama onlar sana bakmıyorlar. İlk başta seni görmediklerini zannediyorsun sonra cismen de artık yok olduğunu anlıyorsun. 

Eski ve ucuz sinemaların kapısından içeri bakıyorsun; tek başına sinemaya girmek senin en radikal eylemin. Soğuk ve köhne bir lokantaya giriyorsun. Yüzünü hatırladığın garson ne isterdiniz diye soruyor. Sen her zamankinden demek istiyorsun ama bu lüksü yaşayamıyosun. Erken çıkıyorsun lokantadan yemeğin gelmeden ve kahkaha atıyorsun dışarıdan bakıp garsonun bakışlarını görünce. Paranın yettiği kadar sigara alıyorsun ve evin yolunu tutuyorsun. Apartman soğuk. Bir kat aşağı iniyorsun. Merdivende yeşil bir kumaş parçası evine giricekken şaşırıyorsun çünkü kapın açık ama sonradan bunun anahtarını kaybedince dışarı çıktığın zaman eve girebilmek için aldığın bir önlem olduğunu hatırlıyorsun.