Belki zor gelir, belki vazgeçmenin adını yalnış telafuz ederiz dilimiz sürçer, damağımız kurur yalnızlıkta. Bir yudum suya değilde bir yığın sana ihtiyacım olur o vakit. Karşı gezegenden hani o portakala benzeyen yerden misafir olursun  bana. Küfrederim seni getiren uzay mekiğine o vakit. Nedensizce, asılsızca, sebepsizce ağlarım... O zaman en az senin kadar değerli kılar bana bunu. Senden vazgeçmek mi? Aklını portakala kaptırmış olmalısın...