Günaha batmış balık. Kadın sarhoş. Adam, adam da sanki aşık biraz.

Küfür hadsiz ve kimsecikler kalmamış. Hay aksi bak fahişe yine duygusala bağlamış. Salı günahkar. Cumartesi tanrılığını ilan etmiş. İlk peygamber olarak da seni seçmiş. Sol omzumu kaldıramıyorum. Kaç kitap bitirdi o melek kim bilir. Biter mi yazmakla günahlarım. Vurucam en sonunda onu. Tanrı kahretsin ki vurucam. Affetmesin gerekirse. Sağ omuzumda ki ne kadar da masum duruyor. İlk cümlesini bi yazsa devamı gelicek evet farkında ama olmuyor bir iyilik yapamıyorum.

Ensemde ayak izleri var belli belirsiz. Tıkırtılar var .Hissediyorum bi yürüyen var ama hangisi hangisinin yanına gidiyor. Yavaşça kaldırıyorum tetiği. Ellerini kaldırıyor sol omzumdaki ile sağ omzumdaki de yanında. Tam ortada buluşmuşlar. Amma da dedikodumu yapmışlar.

Bir el silah sesi duyuldu sonra. Sanırım kitaplar devrildi yere.

Evet vurulan oydu. Tam olarak günahlarımı sevkiyat eden genel müdür. Peygamber çaresiz. Cumartesi tanrılıktan istifa için dilekçe yazmaklar meşgul. Ve sanki sol omzum hafifledi.

Balık günahtan kurtuldu. Kadın ayıldı. Adam, adam hala sanki aşık biraz.

Küfür haddini bilir oldu ve ortalık birden kalabalılaştı. Hay aksi Fahişe normale döndü. Salı arındı günahlarından.

Yalnız sağ omzumdaki hiç iyi şeyler yapmıyor. Uyan diye bağırıyor sürekli. Meğerse sevişiyorlarmış.

Şimdi sağ omzumda benden nefret eden bi günahkar. Ben katil. Ve uyandırmaya çalışıyor hala sakso çekerek aşkını.

Ve sanki sol omzum hafifledi…