Ömrün Perde Arkası

Kopyalanıp yapıştırılmış hayatımda, bir kargaşanın orta yerinde, ezgisi kulağıma evvelden çalınmış bir ömrü yontma uğraşındayım gafilâne.

Yerin dibinden sıyrılıp gökteki yıldızlara dokunmak şöyle dursun, hep bir hüsran ve silinmişlik ile son buluyor varolma çabam, varolunmuşlukların eşiğinde.

Çizgisi yüreğimin, aklıma zıt giden; hep bir belirsizlik bulvarı ve bilinmezliklere açılan pencerelerim oldu. Dünümü izlediğim bu pencerelerden yarına varmak, yalnızca boş bulunmuşluğumun bir sonucuydu.

Ne vakit başımı yaslayacak bir omuz aradımsa şu geçip giden her dünümü unutturacak, aldanmışlıkları ekledim her defasında dünden ibaret yarınlarıma.

Yazmaya çalıştığım onca şey varken bana dair, yaşamaya çalıştığım hiçbir şeyin olmaması ne garip.

Ya bir gaflet icindeyim kendimden bîhaber, yahut kendimle başbaşa ırâk kalmışım notu kırık bir yaşama.

Gidilmemiş yerlere duyduğum özlemle kavruldum hep, doğuşu batışını seyredalmış durgun şemsimin etrafında..