Birkaç ifadeden ibaretti gözlerindeki acıyı tarif etmek. Suskundu seni anlatan sözler. Durmuştu zaman, geçmişti her şeyin üzerinden bir tebessüm. Boşluktu sendeki serzenişimin sancısı.  bedenimde  onu yok etmeye çalışan ruhumun oluşturduğu. Buğulu bir gecenin getirdiğiydi bütün bu sözler. Dumanların arasındaydı ruhum, belirsizdi yolun sonu. Alev sarmıştı her yerimi; ruhum ise çaresizdi bu gücün karşısında. Nefesindeki tek engeldi ruhum. Gözlerindeki tek bir yaştı çaresizliğim. Hayatımdaki tek umudumdu sendeki bir heves. Anlamsızdı belki de sana sarf ettiğim bütün bu serzenişler. Kabul etmeyecektin belki sana söylediğim  bütün şeyleri. Ağlıyorum sana söylediğim sözlerin ardında duymadığın çığlığımdı ifadelerimdeki her çıkış. Bilmediğin gölgendim sana olmak istediğim kadar uzak.  Titriyordum sahibi ben olmadığım mezarımda. Vücudum yavaşça eriyordu şafağın ardında. Soğuktu toprak, ıslaktı da, sen eksiktin bende; beni sarıp sarmalayan.