Boş bir kağıdım ben, çizgileri olmayan; yazılması en zor kağıt...

Büyük bir boşluğum ben, zemini görünmeyen. 

İnancı olmayan biriyim ben, evrene ters sisteme haykırıyım. Karanlık bir sokak, patlak bir sokak lambası...

Ben deliyim, boşum, sıkıcıyım, vicdansızım. Ben bazen haklı genelde saçmalığım. Nerede olduğunu bile bilmediğim benliğimi bir kılıfa sokma çabasındayım. 

Ciğeri köz olmuş bir insanım ben, kan yerine kin taşıyan damarlarında. İyi degilim ben; her anlamada iyi degilim..

İyi bir aşık, iyi bir dost, iyi bir insan...

Büyük bir semtin kenar mahallesi... Bazen sigara, bazen uyuşturucu, bazen bazen alkol kimi zaman kumar en nihayetinde cinayet.

Herkesin bildiği kendini adamdan saymak için gidilen içi bir avuç ağlayan göz ile dolu umutsuz kadinlarla dolu olan genel bir evim ben..

Bütün pisliği bünyesinde barındıran biriyim ben. Bazen yerdeki kan bazen namludaki kurşun bazen herşeyi tutuşturan bir çakmak...

İllegalim ben, şeytanın yattığı yeri bilen biri. Bazen bir kadının kırmızı ru, topuklu ayakkabısı...

Bazen bir erkeğin göz kırpışı, sekiz numaralı bakışı parfüm kokusu, fesat kalbiyim.

Ben şeytanın bir üst modeliyim. 

Ben içinizdeki nefisim. Durdurulması mümkün olmayan arzularınızım. Sizi kahreden isteklerinizim. Vicdan azabınızım. Şeytana uymanızı sağlayan duygularınızım.

Sevişme isteğiniz, yaşama çabanız, ölüm korkunuzum. Ben ayaklarınızı ipe götüren o adımım. 

Peki ya ben nerdeyim?

Damarlarınızda akan kanda, beyninizde, cümlelerinizde...

Ben sizin doymak bilmeyen açlığınız büyük olan egonuz ve ruhunuzdaki özgür olma çabanızdayım.

Ne kadar inkar etsenizde hayatın tam merkezindeyim. Ölüm anında isteyeceğiniz sudayım.

Aslında bu sizsiniz, kendinize bile itiraf edemediğiniz pis yanınız. Kendi benliğiniz. Kabullenmesi zor olan gerçek. Satırlarımdaki kasvet; sizsiniz. 

İnkar edeceğiniz bu yazının eseri sizsiniz. Bağıra bağıra söylenen her kötü söz sizsiniz. Siz insansınız. 

Evet bu size en büyük hakaret; İNSAN*

Bir varlığı çok beğendiği için üzerine kürk yapan. Canlıyken güzelliğini kelimelere dökemediği çiçeği sırf sahipenme duygusuna yenik düşerek dalından eden insanlar...

Dev gibi binalara tonla para yatıran sözde doğa severler,

Cenneti hedefleyen günahkarlar,

Televizyon izlemeyen internet bağımlıları,

Sırf bir kadın açık giyindi diye tacizde bulunan adamlar(!)

Beyinden çok kasa önem veren kadınlar(!)

Edebten mahrum zina düşkünü,

İneyi kendisine çuvaldızı başkasına batıracak kadar bencil varlıklarsınız. 

Yazdıklarımı okuyorsunuz okumayada devam ediyorsunuz yüzünüze söylense sinir olacağınız cümleleri usul usul okuyorsunuz peki neden?

Çünkü yazılar tanıdık geliyor, okudukca kafanızda oluşan profil aynaya baktığınızda gördüğünüz şeyle aynı. 

Eğer buraya kadar okuduysanız şayet, bir vahşete daha tanıklık etmişsiniz demektir ama siz alışkın olmalısınız değilmi? Üzülerek belirtiyorum ki benim anlattığım şeyler ancak sizin anlayacağınız kadar olduğundan rica ediyorum, lütfen kapasitenizi zorlayın ve bazı şeylerin farkına varın ve değiştirin. 

-Yada yazıyı kapatıp insan olmaya devam edin(!)