Tutamadığım sözlerin gölgesinde bekliyorum seni gelmeyeceğini bile bile  

Gelmeyişlerine öyle alıştımki şimdi şu köşeden çıksan gelsen  Bir cümlem yok hazırda sunmaya sana

Hali hazırda bekleyen hasretlerim var kabul edersen  birde gün ışığı görmemiş sabahlarım var senden sonra.

Geceleri uykusuzluk ve nöbet hali      yaşam ile ölüm arasında gelgitlerim ve birde korkularım endişelerimle karışık 

doktorlar Buna anksiyete desede  ben SENSİZLİK diyorum bağıra bağıra 

hala gölgelerin dolaşıyor odalarımda  hala bir esinti senden başımı ne zaman koysam yastığa

sabah uyandığımda pencereyi açıp odayı havalandırıyorum  ve çoraplarımla yatmıyorum artık sana söz verdiğim gibi

çayımıda  artık şekersiz içiyorum ve ilaçlarımı düzenli alıyorum söylediğin gibi  

söylemediklerini bile artık anlıyorum  daha çok çalışıyor  hayal ettiğimiz yarınlar için hayatla daha çok mücadele ediyorum 

bahçe çitleri maviye boyanmış  ortasında bir salıncak ve bir odalı küçük bir ev hayalinden söz ederdin de gülerdim 

Artık anlıyorum ayrı odalar bizi ayırmasın Bir oda bile ötede kalmayalım birbirimizden.

 İki kişilik kocaman bir dünya için  bir oda bile yetermiş  Bunu anlıyorum ve kabul ediyorum Tutamadığım sözlerimii

Özür diliyor ve Kabul ediyorum senin bir odaya sığdırdığın mutluluğu ben bir ömre sığdıramadığımı 

dönmeyeceğini bile bile bekliyorum  Gelmeyişlerinin gölgesinde .

Seni seviyorum Gelmeyenim