Geçmişinde sakladığın ne varsa  derinlerinde  çıkmayı bekler  bir şiir dizesinde  yada bir sözle 

kaçman seni uzaklaştırsada  gittiğin yer aslında kaçtığın şeylerin tam ortasıdır 

Dünün değer Bügünlerine  sen günleri sayarsın  ayları sayarsın  yılları sayarsında 

dününden bir dakika ileriye gidemezsin   bizi tutan ne varsa dünlerimizde  yarım bıraktıklarımız yada bırakıldıklarımızdır

yüzleşmeye korktugumuz  anılarımız  değil adını bile anamadığımız kişilerin gölgesidir 

bir  adam ya da bir kadın  gölgesini uzatırız  söylemediğimiz  sözlerimizin güneşi ile 

saçının rengi ya da endamı  bizi bağlayan yanlarında  takılı kalırız balığın oltanın iğnesinden kurtulması ihtimaldir   ama insanın gecmişinden kurtulması mümkün değildir kurtulsa bile daldığı deniz yine kendi keder deryasıdır  muhakeme  yapmadan  son sözünü sözler  gercekler söylenmeden  gidişler 

kendi mahkememizde bizi yargılar ve mahkum eder geçmişimize   ve kaçarız  kendi hapishanemizden yıllarca belkide  kaçak yaşarız kendi kendimizde .

Başkalarını sever   başka  dünyalar kurarız gerçekleştiğini  sandığımız hayallerimiz  maskeler hüzünlerimizi ve bu maskeyle yaşarız 

huzursuz uykularımıza  çareler ararız  ruhumuzun derinlerinde bizim duvarlarımızı tırmalayan kara bir kedinin gölgesini gördüğümüz halde 

yine kendimize   senaryolar yazar oynamamız gereken rolü oynarız .Adına herkes farklı isimler koyar 

kimisi  yaralarım  der  ,kimisi tecrübelerim , kimisi geçmişin izleri ,yaşadıklarımız  bir lütuftur  yaşattıklarımız ise bizi temsil eder 

Dün ne yaşattı isen bugün duvarlarındaki  izler onlardır ve biz yaşattıklarımızı gözlerimizi kapattığımızda .Yaşadıklarımızı ise gözlerimizi açtığımızda tekrar yaşarız bu böyle devam eden bir tekerrür dür 

Kendinize Beraat verin dünlerinizden. Değmesin bügünlerinize. Hiç bir şey sizden daha değerli değildir