Sustum sana

Ben artık sustum sana Duyabilirsin artık beni  Ve konuşabilirsin Benimle ilgili olmayan ne varsa 
ucu olmayan bir kursun kalemle yazıyorum artık duygularımı sana
çoktan kırdığın kalemimden sana dökülenleride kabul edersin artık ne çıkarsa adına
Biz diye birsey hiç olmadı.. sen ve sana dair nutuklarım ve nutku tutulmuş zamanlarım dışında   .
Gidişin kıyametimize Açılan bir kapıydı ve son nefesim hemen ardında. Açtın ve çıktın. Giderken kapatmayı unutmasaydın senin bir defa yaşadıgın o anı ben hergün yeniden ve yeniden yaşamazdım belki ardında .
başka hayaller başka hayatlar başkalaşan ne varsa hepsi bizi anlatır oldu sahipsiz satırlarda
umudumu kaybetmiş değilim kağıttan bir gemiydi zaten vurmuştur bir yerlerde karaya
Acaba ile başlayan Belki lerle devam eden kısmet değilmiş lerle son bulan bir yolculuğa cıktık varsıyorum. sonra yine fuaye renkte düşler kuruyorum Ve en başa dönüyorum 
Bu satırları sana çok uzaklardan değil tam kalbinin ortasından yazıyorum
topuklunun sesleri geliyor sanıyorum binanın merdiven basamaklarından hep bir ümit kapıya koşuyorum Yine Kıyametim Kopuyor Yokluğunun Apartman boşluklarında
Susuyorum Bütün çığlığım la duymuyor musun
Ne bıraktıysan giderken dolapta aynı bıraktıgın gibi duruyor hani ısıtıp yersin Geç kalırsam derdin ya Ben hala dokunmadım Kabul etmediğim bir geç kalmışlığın.
otobüsü kaçırdın yada trafiktesindedir ne bilim belkide bir arkadaşına uğradın Zamanı  unuttun sanırım
GİDİŞİNDEN BU YANA GEÇEN 1 YIL 4 AY 11 GÜN 4,5 SAAT OLDU
Biliyorum bir daha hiç sesin sesime karışmayacak ve sessiz odaların ruhsuz bedenleri kalacak bu evde

Nasıl olsa Koptu artık Kıyametim bir kere Dönsende Sustum Artık Sana