Burnumuzda tüter o üç hece.
Parmaklıklar arasındaki de, dışarıdaki de aynı şeyi sayıklar. Kuşlara bakar bakar da iç geçiririz. Ve deriz ki bağırarak veya sessizce: ‘’sadece şu kuşlar kadar özgür olsam sadece.’’
Bu cümleyi bin kere söyleriz de bir kere özgürlüğümüz için bir şey yapmayız. Öylece hayıflanır dururuz güzel dostum. Aslında bir kuş olsan da ya da denizlerin fatihi bir olsan da hiçbir şey değişmeyecek. Çünkü biz kuş olsak uçmaktan, balık olsak yüzmekten sıkılırız. Çünkü hiçbir zaman bulunduğumuz ortamın güzelliğine dalmayız. Kısacası dostum sen kuş gibi de uçuyor balık gibi de yüzüyorsun. Geriye bir insan gibi yaşamak doyasıya yaşamak kalıyor, o da çocuk oyuncağı.

Şimdi bırak özenmeyi de bir şey yapmaya başlayalım ve bağıralım delicesine: BEN ÖZGÜRÜÜÜÜM. :)
Şimdilik hoşça kal dostum.