Ayten dolaşıyor kahverengi buruşuk deri bavuluyla. Sorsan heryerde seni arıyor güya. Nerdeysen çık ortaya. Kalk tez yetiş Ayten'in yanına. Biricik dostum yorulur hemencecik;  meyveli şerbetler içir, tarçınlı kurabiyeler tattır. O nasıl sever bir bilsen... Yola çıkalı çok oldu Ayten. Sen nerde istiyorsan orada sevecekmiş seni. Senin top oynadığın asfaltları tavaf edecekmiş. Hangi sokakta yetiştiysen son otobüse ,o sokakları evi belleyecekmiş. Sen elinde kitaplarla sabah vakti hangi esnafa selam verdiysen ,o dükkanda içecekmiş sabah çayını. Hangi sokağın duvarına yaslanıp beklediysen sınıf arkadaşını,o sokağın çocuklarını sevecekmiş. Hangi sokakta sürdüysen ilk iki tekerlekli bisikletini o sokakların Ayten'i olacakmış. Neymiş? Hangi sokakta seslendiyse annen balkon camından ,o sokağa armağan edecekmiş en güzel dizeleri. Hangi sokakta yaşar ahbabın bilmez ama ziyaret edeceksen o sokağı gezerken giyecekmiş en zarif pabuçlarını. Hangi sokağın başında bulduysan sabahın ilk saatleri bir simitçi ,Ayten o simitçiyle diyecekmiş ki 'bu sokak benim sevdiğimin gençliği.'