Yine yıkılırsa kalelerim

Hayat bazen istemediğimiz gibi gider. Ters yola sapar bazen, istemediğimiz yönlere gider. En dipten çıkartmaya çalışırız sonra. Kimse yardım etmez. Sanki bütün dünya senin üstüne geliyorda sen onların yanında nokta gibi kalmış hissedersin. Sonra çabalayarak düzeltirsin herşeyi, kendinle yüzleşirsin daha hata yapmayacağına yeminler verir, sözler tutmaya çalışırsın. Sonra senin o çabalayarak yaptığın kaleyi biri gelir sadece nefesiyle yıkar. Kimseye kendinden fazla sevgi vermemeyi öğrenirsin. Hayat işte tam o zaman düzene girer. Zaten sevgiyi hak eden  o kalenin yanlarını bir sürü surlar yapar en sevmediğine zarar gelmesini istemediğinden...