Hüzünlü bir ay aydınlatırdı geceyi sen gülünce 

Ben ise her gülüşüne bir papatya takardım

Aşk dolu gözlerle aşka bakarken 

Sen kokan bir Şubat akşamında aydınlandı gökyüzüm 

Işığın gözümü alırken 

Ben kokunla sarhoş olurken

Şimdi terketti bizi aşk  elimde birkaç papatyayla 

Ne ışık kaldı senden,ne gülüş 

Aşk dolu gözlerle arkandan bakarken