Yalnız ben varım sokakta, kimsesiz bankın üzerinde

Güneşin doğuşunu izliyorum morarmış uykulu gözlerimle

Sanki beni bekleyen bir hayal varmış gibi sözlerin 

Kapalı gökyüzünün ışık tanesinde duyuluyor sesi, ses kesilince

Gecelere bürünür hatıralar her yanımı sarmış durumda

Kalbim atıyor ritmi bozuk bir perhiz zorunluluğunda

Zaman ilerliyor minare gölgesinin varla yoğu arasında

Kayboldum uzakların sevgime eşdeğer karanlıklarında

Bilmem kaç gece uyuyamadım, hayallerim aydınlıktan da diri

Artık kelimeler en yalan halleriyle tabir eder seni 

Söyleyecek çok şey vardı aslında gittiğinden beri

Ancak ne sen anlayabilirdin dediklerimi, ne de ben anlatabilirdim dediklerimi