Oğul,

Güneş ol kimseden esirgeme ışığını,

Yoksul olma aşka karşı,

Zulmetme sevdiğinin yegane benliğine 

Ey daha adını bile koymadığım,

Mayasını İslam çiceğiyle açtıracağım,

Mazlumlar mazlumu 

Ellerine bir avuç kan alan çocuklar var bu cihanda

Bir çiçek yaprağıyla oyun,

Bir parça kağıtla 

Uçak yapıp uçurmak dururken,

Uçakları birileri uçuruyor 

Onların hemen üzerinden 

Ateş ve kan kusuyor hiç nefreti bitmeden...

Ellerine nice kağıtlar alan 

Acaba kağıtla beraber yanıp göç ederler mi?

O kağıtla ölüm olup,

Güneşin değmediği uzay boşluklarının,

En ücra köşelerindeki en bilinmedik gezegendeki

Belki varolan en küçük canlı bile 

Takdir eder mi onları,

Şahit olur mu şehadetine

Uzay ümmeti bir aşk uğruna,

Ölüp gidenlerin şehadetine

Ey 14 asırdır efendisiz yaşayan insanlık,

Para, para, para....

Kutlu nebi hiç tamah eder miydi maddiyata ?

Dört kelimeden ibaret 

Para putunu ilah edenlere hayat,

Lanetli alçak mı alçak dört kelime 

Kalbe ve cebe sokulmayacak vakurlu bir sömürge...

Ey medeniyet yolunda ilerlediğini zannedenler

Belki bu buluşla Yahudiler gibi alçalmış kavim 

Ellerinizi çaprazlama kesen bir kralnınız 

Olmayı yeğlerdim, paraya tapmaktansa 

Size parasız yaşamayı ya da hiç yaşamamayı 

Öğretmek için,

Bir deprem olup sizi sallamayı,

Bir sel olup sizi sürüklemeyi, 

Bir kasırga olup yutmayı 

Volkan olup eritmeyi 

Her şeyden çok isterdim ....

Beyşehri 

../../2015