Nefes alamayışlarım oluyordun ,

Rabbine yol almaya çalışan sufiler gibi

Bekleyişlerim bazen,

Ümmetini bekleyen nebiler gibi

Allah'ı bulmaya çalışan İbrahim misali

Arıyorum seni,

Gündüzün geceden

Bir iplik farkıyla ayrıldığı hallerde,

Dağların zirvelerindeki erimemiş karlara

Şehrin alevler fokurdadığı

Yaz günlerinde gülümseyen

Sevimli güneş zannederek

Kalbini eritmiştim kalbime,

Tıpkı altını eritip kalıba sokar gibi,

Buruşmuş, şekilsiz bir altın değer eder mi hissiyle,

Lakin o göklerde Albayrak edasıyla

Dalgalandığını zannettiğim kalbin,

Paslı bir hurda yığınından ibaretmiş

Senin kalbin aşk semeresini anlamazmış

Aşkın vecd halini,

Secde halini

Senin kalbin benim kalbimden taşan

Aşk kırıntılarıyla beslense

Yeterdi kalbinin delinmemesine,

Senin kalbin bozuk bir radio

Gibi kendini bilmeden,

Değişik sesler çıkaran,

Senin kalbin dalgalı bir havada

lodosla kabaran,

koskoca devasa gemiler batıran,

okyanus dalgaları,

benim kalbimdeki aşk gemisinin

yelken bezini bile parça pinçik edip,

kaptanı acz içinde

eli kolu bağlı bırakarak

sanki sahipsiz ve yalnız başıboş savuran…

Beyşehir

15.06.2015