Zaman gecenin körü,

Zifir rengi duvarda ki,

Saat bile durgun,

Sanki yelkovan bile yorgun...

Sessizlik çökmüş ne kötü.

Gidişime küsülmüş sanki,

Çekmecemin içi bozgun,

Odamdaki renkler solgun,

Saat gösterirken dördü...

Cezbetmeyen beni ne ki,

Yoksa beklenen o olgun,

İçi çocuk bir adam mı oldum...