Neden diye başladığım hiçbir cümlenin sonunu getiremediğim yeni bir günün ardından umutlarımı yitirdiğimi farkettim. Anladım ki hangi sonuca varırsam varayım olmayacak. Göremez mi kimse bu tuhaf koca mekanın böylesine güzel böylesine düzenli işleyişini.. Neden ararken edindiğim bilgiler beni öylesine uçsuz bucaksız bir denize çıkardı ki artık yüzemiyorum. Bana öyle geliyor ki her şeyin dönüşüm içinde olduğu bu düzenin, insan da bir parçası. Ve her şey özünde öylesine aynı ki.. Mevsimler ve insanlar arasında anlamlı köprüler kuran yalnızca ben miyim? Elbette değilim. Bu da herkesin aynı yollardan geçtiğinin bir kanıtı değil midir?