Uçurum Baharı

Lüzumsuzdu bu tını daha erken

Borçlu kalmadım hiçbir kabusa

Yok oldum uykularımda henüz yaşarken.

Son kez düşünmeliyim her şeyi

Son nefesimde çekmeliyim seni.

Bakışların sırma saçlı

Bakışların gür

Bakışların hükmümü gördüğü gün

Bütün uyanışlarım özgür

Korkuyorum neyin hazırlığı var.

Lüzumsuzdu bu tını

Burda herkes sağır,

Her yer dar

Son bakışımı saklayacaklar,

Kaderi tembihledim, gözlerimi sana bırakacaklar

Uçurum kenarında bahar,

Uçurum baharında bir çiçek gördüm.

Yıllar sonra ilk defa bu kadar kördüm.

Bu ne hukuk,  zaman ziyan

Kalemimi kırdılar,

Yarıldım kasıklarımdan.

Yaşamak istiyordum uçurum kenarında.

Tutup kökünden fırlatarak tüm çiçekleri

Yaşamak kök salmaktır, ölüme dokunmadan

Yaşamak istiyordum,

Eski bir ip sararken boynumu,

Yaşamak istiyordum,

Tozlu bir ses dolarken ruhuma.

Ölümü yaşamak bile kar,

Kar ütopyalarımda hayat açtırmak,

Düşlerime yelken olmak

Gözlerimi kapatıp karanlığa akmak kar.

Uçurum kenarında yaşamak,

Muhtaç toprağa güneşe açmak.

Ah kurak mevsimlerin meyvesi; ahh yaşamak

Uçurum kenarına bir çiçek gömdüm,

Yıllar sonra ilk defa Sen varken öldüm.