Yutuveriyor gece kalbi yaralı garipleri

hele bir de türkü çalıyorsa radyoda

sorma gitsin gerisini

bir bir dökülüyor içe atılmış tüm dertler, kederler

karanlıkta buluyor ve yine karanlıkta kaybediyor insan kendini

gündüz kalınmıyor ki yürekle baş başa

gün ışığı maskeleri aydınlatıyor sadece

gönlü görmek içinse yıldızlar bile yetiyor gecede

kabuğa çekilmeden duyulmuyor sesler, hisler

sokağın gürültüsünden sağır oluyor kulaklar, lal oluyor diller

hele gözleri hiç sorma

feri gitmiş, rengi kaçmış, bir yere saplanmış kalmış öylece

oysa parlardı mum ışığında bile eskice