belki bir umut, belki de çaresizlikti.

içimden gelen sızının sesi.

ellerim üşüyordu soğuk sokaklarda

o beni izliyordu sıcak pencerenin arkasında

bir mevsim kadar uzaktık aslında

ben başka bir yolda, o farklı kollarda

arkamı döndüm ve gittim bir daha bakmamacasına

acıları aldım yanıma, hayalleri koydum cebime

dilimde bir şarkı kaldı senden uzaklarda

karanlık bir yolda bilinmeyen diyarlarda

senden çok ama çok uzaklarda, merhem oldum yabancı aşklara

pişman değilim aslında o dipsiz karanlıkta ufak bir ışığa koşmaya

senden kaçıp uzaklaşırcasına...

ve sakın unutma aşk değil umut yaşatır insanı bu hayatta