Şimdi raslantısın kaderimin  beklediği

Vardır bir gariplık aşkın her yolunda

Ümit dalgınlığına aldırmadan gel 

Zaman rüzğarı estiğinde gel

Küs bakışlı bir intihardan kop gel

Mavi bir vurgun yiyorum gözlerinden

Yalnız gel, az gel daha az kanarım

Geldiğin kadar gidersin, ki bilmeden 

Bende kaldığını anlamadan geçerim 

Söz dinlemiyor zifiri karanlığın gölgesi

Kemiriyor şehir yetmiyor içi boş huzur…

Zaman  geçerken sormuyor,

Sonum hazır iken görmüyor,

Kavgam perişan iken duymuyor

Şimdi gece çöktüğü her şehri öperdi 

Sonra saçlarıma kar yağardı,

Zamanında doğmadımı güneş

Tomurcuklanan her çiçek ölüme açardı

Ve ben

Bildigim  bütün sokaklarda kayboldum

Sense bir ihtimalın denize atılması

Ucunda ölüm gibi manzara,

Düşlerim kimliksiz, bilmediğim 

Dili konuşuyor,susarak..

Yüzünden kopunca bir buzul çığlık

Ellerin buz tutmuş sakındığım avucunda

Saat başları sen geçer yelkovanın 

Senle zamansızım amansızım 

Ve senle büyük susarım.