Bilsen

Herkes, gidişinden sonraki hüzün abidesine -bana- seni sordu...
Bırakıp gitti diyemezdim oysa ki...
Çaresiz, eğip bakışlarımı yüreğimdeki sana doğru,
Sadece gitti diyebildim, bırakışından beni bir başıma bahsetmeden...
Bu kadar platonik bir gidiş yakışmadı sana...
Beni de alıp gitseydin ya.
Yük olmazdım varlığına,
Bilirsin sendeyken ben bir kuştum,
Senin verdiğin mutlulukla kanatlanan...
Şimdi ne diyeceğim ben gökyüzüne,
Kolum kanadım kırıldı diyemem ya...
Aslında sen beni hiç sevmemiştin.
Sevseydin bu halde olur muydum ben?
Seve seve gittiğini bilirdim en azından..


Herkes, gidişinden sonraki bembeyaz geceye -bana- seni sordu...

Karanlığımı da aldı diyemezdim oysa ki...

Çaresiz, ayı çeker kucağıma yağmur taşırırdım bulutlardan,

İliklerime doğru, sana susayan...

Uyudum yokluğunda,

Sabahı olmayan gecelere dem vurdum...

Ne güneşe merhaba dedim ne de karanlığa elveda...

Araftayım, yaşayamıyorum, ölemiyorum...

Ne yapsam, nereye gitsem, nasıl etsem, bilemiyorum...

Bir boşluk kaldı ardından,

Ne ben varlığımla doldurabildim, ne de sen geri geldin, anlayamıyorum...


Tek başına yaşanmıyormuş aşk denen meret,

Zehirli bir ok gibi saplanıyor kalbine,

Süründürüyor acısıyla özlemin...


Sonra çareler arıyorsun kurtulmak için,

Buluyorsun sonunda unutmak denen küfrü,

İçini parçalaya parçalaya unutturur da,
Ta ki tekrar görene dek o tatlı parıltısını ateşin...


Hani dönsen diyorum,

Belki yeniden doğar güneş, sabaha erer ufuklar...

Yeniden şenlenir ölmüş sokaklar...

Belki bir fırtına kopar içimde, 

Ya da belki gecem sabaha erer...

Hani diyorum ki,

Çiçeklerim yeşillenir tekrar aşk bahçemde...

Ya da ne bileyim olan olur,

Belki tekrar aşık olurum sana, hani unutmuştum ya(!).


Sözüm sana, süründürme aşkı ellerinde,

Çek gül kokulu tenini, sık iki el kendinden,

Vur şakağından aşkı, sen koksun sevda...

Yürüsün adın sonsuza..

Ama sen dön artık n’olur,

Ne ben taşıyabiliyorum yokluğunu,

Ne de yokluğun beni avutabiliyor...


Bunları yazdım da, 

Aslında ne ben varım sende,

Ne de benden bir parça kalbinde...

Sensiz yaşadım her şeyi,

Sensiz de yaşarım..

Yaşamak ‘sözde'...

             12.01.2015 GAZİANTEP   

                     “STEH AUF"