O da Yalnız

Nefes alamıyor , düşünceleri arasında boğuluyordu.. Gün geçtikçe dertlerinde level atlıyor , geçen her gün de diğerini aratıyordu insafsızca .. Ne oldu da bu kadar sarpa sarmıştı herşey ? Ne olmuştu da hayalini kurduğu hayata kavuşunca böylesi karmaşanın içine sürüklenmişti ? Hangi ara bu şekilde gelişmişti olaylar ? Daha da mı kötü olacaktı herşey ? Yoksa bunlar hayatın ona oynayacağı oyunun fragmanı mıydı sadece ? Eğer öyleyse nasıl ayakta kalacaktı , nasıl yalnızlıkla savaşacaktı tek başına ? Nasıl geçmişin izlerini silerken anı yaşayacak ve geleceğe dair hayaller kuracaktı ? Ya da artık hayal kurabilecek miydi bu yaşanmışlıklardan sonra ? 

Yine batıyordu en derine .. Elinden tutacak kimsesi kalmamıştı.. Kendi çabalarıyla başbaşa kalmıştı.. Kabullenmeliydi artık .. Onun yalnızlığı insanlarla doluydu. Bu yüzden insanlar onun yalnızlığını göremiyordu...