Kabası alınmış bir ev

Yalnızlık derdim olmuş ,aslında derdimin derdiyim ben herhalde.Yalnız olduğum kadar da kalabalık içindeyim.İkilemler arasında kalmış bir ruh taşıyor bu beden ;yazık bana ,benliğime.bazen kaçmak istermişçesine boğuluyorum bu hengamede, sonra çaresizce oturmuş buluyorum.isyanım yok, kabulleniş aşamasındayım .Sonuçta yalnızlık paylaşılmaz derler , evet ama bir anlayanın da yok ya işte bu yalnızlığın yalnızlığı...