Öyle bir şiirle dolsun ki kalbim,

Vurdukça gül bitirsin otağımda 

Sol yanımın ıssız vahalarında.

Doldurmasın aklımın ücra köşelerini

Ne idüğü belirsiz şarkılar

Enkaza uğramış besteler

Sözlerinde mânâsız safsatalar.

Hiç kimse yitirmesin anlamını

Virgülde soluklanırken.

Bir nefesle bitip tükenmeyelim,

Kaybolmayalım satır aralarında

Bir nefesle kıymayalım bin cana

Hakikat damlaları aksın gözümüzden

Taş çıkartsın uçsuz bucaksız denizlere

Ve bütün tonları kıskansın mavinin,

Değdikçe çatlatan nazarları.

Öyle bir şiirle dolsun ki kalbim,

Her hecesi dağ gibi sıralansın önümde

İstemem delip geçmeni, ben Şirin değilim ki

Sıra dağları birlikte aşalım kâfî...

Öyle serbestiz diye de uzamasın,

İlerde ölçüsü alınacak boyumuz

Hakkını verelim redifin, kafiyenin

Aldatmasın kelimelerin süsü,

Boya küpüne batırılmış iki yüzü

Dışı sizi içi beni kül etmesin!

Düştüğü yer değildir ateşin otağı

Senin, benim, herkesin yüreğidir

Yoksa aydınlıklar zifiri,

Aydınlıklar karanlık...

Zifiri; çölün ıssız örtüsü 

Virgül; bir nefes kadar desem,

Kafiye; şiirin güzel süsü

Şiir; sadece ve sadece sen