Bak gökyüzüne 

Kanıyor karanlığından

Yaldızlar dayanamıyor buna 

Ah fedakarlık bilmeyen Yaldızlar 

Mütemadiyen kafdağının arkasına kaçmaktalar

Bizde sanıyoruz ki gökyüzü bugün 

Eteğindeki bütün taşları döküyor 

Ah bilinmeyenin ardındaki bilinmezler 

Veren elin alan elden üstün olduğunuda öğretirler

Hiçbir zaman kıyıya yanaşmayan gemiler 

Denizin tuzundan kavrulur gözler 

İşte bu yüzden ağlar sözler 

Özveriliğe gebedir yürekler.