Canımız Çocukluğumuz

Image title

Oyun dediğim zaman aklıma çocukluğumu özlememin en güzel sebebi olan oyunumuz geliyor aklıma;

"Abim, ablam ve ben henüz küçükken evde yine çılgınlar gibi oyunlar oynadığımız bir gün üçümüzden birinin -hangimiz olduğunu hatırlamıyorum ama o kişi ben olabilirim çünkü umarsızca kafasına göre takılan deli bir yanım olduğunu söylerler hep- aklına bir oyun geldi. Aslında oyun uydurdu demek daha doğru olur. O sırada yanımızda bulunan veya sevdiğimiz herhangi bir şeyin adını söyleyecek ve onu hayatımız boyunca unutmayacaktık. Ben böğürtlen dedim, abim cips dedi ve son olarak da ablam terlik dedi. 

Oyunun sadece tek bir kuralı vardı. Üçümüz beraber bulunduğumuz bir ortamda herhangi birimiz kendi nesnesini söylediği zaman kalan diğer iki kişi de kendi nesnesini söyleyecekti. Söylemek zorundaydı. Çünkü istediğimiz cezayı verme hakkımız vardı. 

28 Kasım abimin doğum günüydü. Doğum günlerini kutlamak adetimden olmamasına rağmen çok fazla bir araya gelemiyor oluşumuz sebebiyle kısa mesaj attım ve mesajın sonuna da "böğürtlen" yazdım. Ne cevap verdi dersiniz? Aradı ve gülümsediğini belli eden bir ses tonu ile "cips" dedi. Bir çoğunuza saçma geldi, belki biraz da küçümsediniz. Ama biz tam da buna çocukluk diyoruz ve biz aslında çocukluk tanımının altındaki o hesapsızlığı özlüyoruz.

Soruyorum size, yetişkinlik çağına gelen bir kişi, varsayalım ki ben, aynı şeyi yapsam yapmış olduğum şey sorgulanmaz mı? Elbette ki sorgulanır. Belki de biz, yani çocukluğuna özlem duyanlar olarak, aynı rahatlığı, istediğimiz her şeyi. O ne dedi, bu ne dedi safsatasını düşünmeden, hatta bir çok kez kimseye aldırmadan delivari hareketler yapmak istiyoruz.

Delilere niye deli derler hiç düşündünüz mü? Gerçekten deli olduklarını zannetmiyorum. Bir çoğu bizden çok daha fazla akıllı hatta. Büyümüş olmalarına rağmen hala çocuk gibi davranmaya devam ettiklerinden dolayı. Aynı şeyleri bir çocuk yapsa,anormal bir durum olduğu varsayılmaz bile.

Çoğu zaman hata yapıyoruz, çünkü şu geçici dünyayı fazlasıyla sorguluyor ve haddinden fazla önemsiyoruz. Gerçekçi olmayı hep sevmişimdir amma velakin gelin görün ki biraz çocuk olmanın kimseye bi zararı yok.