Kar saflıktır huzurdur belkide, aşkın en temiz halidir yaşayabilenler için...
Bazen sonsuz bir hayal, bazen ise sevdiğindir , 
Bazen bir kahve alıp eline oturursun cam kenarına onlar üzerine lapa lapa yağarken içinden "ah hala bir umut var " diye geçirirsin belkide... Umut vardır cünkü o her yağan kar tanesi birleşmeden saflığıyla yere düşerler, umutlarımız hep beyaz bir sayfada değil midir zaten? 
Ama o kar tanesi yere düşünce kirlenir, aman dikkat et! umutlarıni aşkını huzuru yere düşürmeden yakala bu mevsim.... 

Yine yazıyorum bir yazar bir şair misali... Ama bir eksiğim var , ellerim soğuk , yüreğim buz gibi üşüyor yokluğunla... Anladım ki bu kahve tek başına içilmiyor...
Huzuru bulduğum mevsimdir kış ayrılık bilmez bir Eylül gibi, yaz kadar aşkı getirmese bile huzurdur kış, Gözlerin gibi ,
Yüreğin gibi
mesela...

Not : Bana seni seviyorum deme hissettir bu mevsim!