Namahrem köprüler gibi

Koca bir şehrin ortasında olabildiğine gizlisin

Tahta çitlerinin arasından yosunlar sarkmış

Basmamış ayaklar intizamlı fakat bir o kadar yıpranmış taşlarına

Kendi kendini eskitmişsin

Birbirine dolanmış bir çift eli haram bellemiş 

Bütün girişlerini kapatmışsın gizli bahçene giden yolun

Altından akan bulanık suyun bulaşmasından uzaksın

Kendince korunaklı bir yükseklikte...

Yakında bir deprem olsa cüssen dipteki çamuru boylar

İçi toprağa dönen taşların çeker suyu bir hınçla

Dolar dolar ve ağırlaşırsın

Gizli bahçe sensiz kalır

Ve sen balıkların yuvası olursun

Sığınağı…

Bir sahip ararken acizliğine

Beklenmedik bir anda acizlerin sahibi olursun..

Ve bir köprü daha nedensiz yıkılır

Ölürsün…

(28/11/14)