Ufacık gökyüzünün kocaman mavisi şu. 

Bir parça yangının sönmeyen alevi bu .

Bitse de tükenmez, gelse de degişmez.

Ne varlığı, ne yoklugu. 

Bir türlü  yetmeyen o.

Bir parça umuda bir ömür versem yine 

Bir teselli bulamam adalet mi bünyeme?

Bir fısıltı duyarsam pişmansan gittigine.

Belki gelir tekrardan gülüşlerim yerine.

Mor papatyalarda seviyorum seni

Her damla yaşımda arıyorum beni

Saatimin akrebi sende durursa;

Zamanı unutup beklerim belki .

Dipsiz bir kuyu bu ardından baktığım

Su sanıp seni içmeye kalktım

Bogazımda kalan her yudumda

Sırtıma her vuranı dost sanmıştım.

Yokuş dik yorgunum zirvede yine gözüm

Unutmadım, unutumamam aklımda, bütün sözün.

Bir hançer daha indirsen, saplasan yüreğime 

Sence bu saatten sonra dolar mı iki gözüm?