Kalem ve Tüy

Bir tenin yakılır mı kolayca canı?
İçinden çıkartılır mı acımasızca kanı?
Bilseydim, senin mürekkep kokulu kaleminden;
Yayılan ihtirasın, kanlı defterlere bulaşacağını...
Ellerimi çekerdim, bedeninin üzerinden.
Saplayamazdın tenime, ihanetin sivri bıçağını...

Arkamdaki yaraya aldırmadan
Mürekkep kalemini, 0.7 uçlu kalemimden
Koparıyor, benliğimi kanatıyorsun.
Yokluğumu yanına alıp gidiyorsun.
Bir dakika daha durmadan
Ardından birkaç kırıntı bırakıyorsun.
Eğer ben senin yerinde olsaydım.
Tozlarının adını tüy koyardım.

Her gittiğin adımlarından
Sürünerek her adımında topladığım
Düşmüş meleğin dökülmüş kanatlarından
Kendime bir taç yapardım.