Bekletmenin tadını kaçıran kadın;

Yorgunluk gibi sebeplice mi olmalı gelişin,

Açlık gibi vakitlice mi?

Akşam kadar yavaş mı çökeceksin şehrime?

Kalbimi durduran bir hapşırık olarak aniden geliversen,

Ve ben,

Bu kadar anlayışsız insanın içinde,

Bu kadar gereksiz işle uğraşırken,

Bir de sana şiir yazmak zorunda kalmasam.

Yanmamış bir sigara gibi

Tutuşmaya hazır beklerken ben,

Sen dost bir elden uzanan bir çakmak oluversen?

Ben de anlatacaklarım bitmesin diye

Kelimelerden tasarruf etmek zorunda kalmasam.

Sen gelsen

Ben senin hikayeni öğrenmek için

Milyonkere esnememe rağmen

Bütün gece uyumasam.

Ve sen uyumadan geçirilmiş bir gecenin

Sabaha kavuşmasını mümkün kılan

Günün ilk ışığı gibi

Odama doluversen.