Sabah Dört Otuz

Bir kontes buldum, o da öğrenci

Duy beni rahmetlik Neşet baba, duy

Sormuyorum artık neredesin sen diye

Bir adımlık, bir kulaçlık mesafede her akşam üçle beş arası

Hem hükümetten de değil, polis bile değil

Cezayı müeyyidesi yok kontesli bir hayalin

Saçları çalı kontesim, kontes olduğunu da bilmiyor, meczup mu ne?

Yazık garibime, öpeyim de geçsin diyorum

Geçiyor gidiyor önümden, tren etti kendini

Şimdi ben yeni çekilmiş bir film gibi

Kontes, gel şu dünyayı paylaşalım desem,

Sen dünyayı al, ben de seni öpeyim

Çorumlunun bile yapmayacağını yapar mı?

Yoksa belediye reisinin verdiği yetki geçerli olur mu?

Kontes, gel tut elimi, yağmur yağsın

Sen gül bana damlaların ardından

Ben de gök kuşağına müteakip

Senin rızanla bir sigara daha yakayım

Kontes, yarın çocukları okula sen bırak