Uçurumlar canlanır gözümde, gözlerim gözlerinin izinde

Canım tenimden demir taraklarla ayrılmak istercesine,

Çırpınıp durur dağın eteklerinde.

Beş para etmez dünya...

Canım tatlıdır da candan tatlı değildir ya

Hummalı düşlerime yoldaş olmak istercesine koşar peşimden,

Benim yürümeye mecalim kalmadığında.

Ama bir kere kaydı mı ayağım, bilirim affetmez uçurumlar

O kadar mükemmel ki, ben de tahammülfersah zannederdim kendimi.

İşte bu yüzdendir "gel bana yar ol" demelerim

Bu yüzden dünyada değil, uçurumun kenarında dolaşır bedenim.

Ey hızına hayran olduğum rüzgar, hep böyle midir dağın etekleri

Hep telaşlı mıdır zirvedekilerin göz bebekleri,

Hiç mi düşmezler ipini kopardığın uçurtmalar gibi.

Söylesene, uçurumdan düşenler de

Kayan yıldızlar gibi hurafelere mi inandırır insanları

Tutunacak dalı olmayanı görünce uzaktan

Dilek mi tutmak gerekir, yoksa

Amin kere aminler çepeçevre kuşatmalı mı etrafı...

Bedduası kabul olmayan anne yüreği gibi,

Hop oturup hop kalkıyor şimdi sol yanım

Bir dilek tut içinde, düşersem yanarım.