Sen kilise derdin, başkaları katedral

Söylesene ey mübeccel sema, nedir bu inşaaların mahiyeti?

Mum yakmak mı dua etmek mi?

Ey ben-i Adem! Noksanlıktan münezzeh edilmeyen tanrı dediğiniz Allah mı, yoksa siz mi ?

Müşevveş duygularla bağlanmıştım didar-ı pâkına

Kimileri camii der, kimileri Allah'ın evi

Kimi fütursuz düşünceler, mahiyetsiz ev der

Dinleyin ey hakikate yaban kalmışlar!

Aşinası olduğunuz her ezana uzak kalışınız da bir kara fücur çiçekleriyle bezenmiş, yokuşlarda nefessiz kalışınız da...

Bir ezanla başlayan ve sonu yokmuşçasına boğulduğunuz hayat serüveni, elbet bir gün son bulacak selayla...