seni, çiçeğin açmasını bekler gibi bekliyorum

sabrımı tam şuramda taşıyorum

hani acının en derinde hissedilen yeri var ya

işte tam orada; en derinde

acıya komşu olmuş sabrım

seni bekliyorum, acılı bir sabırla

gece dokunmuyor acılarıma

her kışın bahara çıktığını bildiğim gibi

gecenin sabaha vardığını da hıfz ettim

unutmam

sen geldiğinde açacak çiçekler biliyorum

sen geldin mi acı terk edecek şuramı

ve dinecek ağrılarım

merhem ellerin dindirecek ağrılarımı

sen geldiğinde ötecek mavi kuşum

bekliyorum

umut doldurdum boş kalan köşelere

deli köşemde* öylece seni bekliyorum