ihtiyar

Beyaza dönük kirli sakalı vardı,

Sigaradan sararmıştı biraz da.

Yorgundu çıkarken hayatın merdivenlerini

Soluklandı yağan yağmurda bir gece vakti.

Hayat onun için yavaş geçiyor

Yağmursa rüzgarla çok sert esiyordu

Bir basamak yormuştu onu belki

Rüzgardan yediği darbelerse nafile

Yağmur hızlı, hayat onun için yavaştı.

Yalnız ihtiyar, gülümsüyordu hayata,

Direniyordu olan bitene.

Elinden tutan yoktu belki,

Bu yüzden sağ eli ile solunu avuttu.