Buna Yaşamak Denirse

Gitsem buralardan

Arkama bile bakmadan

Buralardan çok uzaklara gitsem

Onun olmadığı bir yere

Yüreğimde kanayan yaraların

Daha kötüye gitmediği bir yere

Korkuyorum..

Çünkü ben onu gördüğüm an

Bu şehir bana yangın yeri adeta

Baktığım her yerde

Attığım her adımda

Yakıyor sinemi

Ondan kalan acı hatıralar

Kah sessizliğe vuruyorum kendimi

Kah kimsesizliğe

Kağıtlara hayat diye dokuduğum

Çıkmazlara sürüklüyor beni

Gündüzleri hayat hoş güzelde bize

Ya rol yapmak zorunda kalmadığım

Kendim olduğum ben olduğum

Şu karanlık gecede

Sığmak bilmiyorum ıslak sayfalara

Sadece sende olan umursamazlıkdan

Birazını diliyor ve bekliyorum

Şimdilik sendeyim..

Yaşıyorum senin şehrinde

Tabi buna yaşamak denirse !!