Daima Seveceğim

Anlatamayacağım biliyorum. Cümleler yine birbirine karışacak. Tıpkı sana sevgimi anlatamadığım gibi, içimde yanan yangınsın. Gel sensizliğin beni düşürdüğü duruma bak. Yalvarışlar, yakarışlar, gözyaşları beni biraz daha güçsüz duruma düşürüyor. Yaradan’ıma sığınıp açtım ellerimi, ağladım. Ağladım ama hiçbir şeyi geri getirmedi. İlk zamanlarda belki de, bir sandalı denize bırakırsın ya... Nereye gideceğini bilmezsin, savrulacağı an paniğe kapılırsın. Ben sensiz savrulurken paniğe kapıldım. Çılgına döndüm, kabullenemedim bir başkasını, ne yapayım deliliğim tuttu işte, yüreğime söz geçiremedim. Her zaman şunu söyledim, ben sensizliği taşıyamam, kabullenemem. Seni kaybetmeye alışamıyorum. Yaşadıklarım, yaşayacaklarım, anlatacaklarım, sana hissettiklerimin yanında hiç kalıyor. İçimden geçenleri aktarmakta zorlanıyorum. Biliyorum farkındayım her şeyin, ne zaman benden gittiğin anı düşünüyorsam kalbim parçalanıyor. Kırgınlıklarınla parçalanıyorum. Tuz buz oldu, dediklerini topluyorum. Bütün sevgimle onları bir araya getiriyorum.

Zaman en büyük ilaçtır. Zaman sarsın yaramızı, ayrılıklara gitmenin anlamı yok. Şunu unutma her daim seninle büyüdüm. Her daim senden bir şeyler öğrendim. Sen her daim bana, ben her daim sana aidim.

Yıllar geçse de bu sevgi her daim büyüyecek. Bu adam hep seni sevecek, haykırışlarıma kulak ver, dinle beni sevdiğim. Sesimin geldiği yere dönüp bak, farkında ol gerçeklerin. İkimiz bir elmanın yarısıyız. Sen bendeki bensin, ben sendeki benim. Bu gerçek hiç değişmeyecek. Kiminle olursan ol, nerede olursan ol, bir nefes kadar yakınında olacağım. Bin bir ümitle, "ben geldim canımın içi" demeni bekleyeceğim. Ölüm döşeğinde olsam da gözlerim açık gitmeyecek her şeyim. Çok geç olmadan gel hayatımın anlamı. Gözü yaşlı bırakma ardında, seni bekliyorum. Sessiz çığlığıma sözcük ol. Sev eskisi gibi, sarıl boynuma, gel dizlerine yatır bu yorgun bedenimi, dizlerinde son bulsun hayallerim. Gözlerine bakarak son bulsun özlemim, gel canımın içi gel. Gideceksen de gel, bendeki seni al, öyle git…

Adem KOÇAKER

KaleminSecdesi