Uçsuz bucaksız denizler hayal ettim bugün.

Acısını onu hayal edenlerden çıkarmaya çalışan.

Dalgalar gördüm, kıyıya bir öncekinden daha haşin vuran.

Çekilirken geride bıraktığı köpüren baloncuklar...

Kim bilir, belki en az onlar kadar günahımız var.

Var da affedilmeyi bekleyen,

Cesur bir yürek koyamıyoruz ortaya.

Bizim, lafın gelişi çekilen tövbe estağfirullahlarımız

Süs olsun diye ele takılan tesbihlerimiz

Sadece yorgunluğu yanımıza kâr kalan,

Sıcağı bahane edip uykuya tutturduklarımız var.

Bir hatasını bile affedemezken kimsenin

Açlığa sefilliğe yokken merhametimiz

"Bizi affet, merhametinle yargıla" deyişlerimiz,

Sonrasında gelen âmin kere âminlerimiz var.

Bizim, şefaatinden medet umduğumuz

Kardeşleri olduğumuz halde O'na çok uzak,

Ünlüleri araştırdığımız kadar, hayatını bilmediğimiz

Yüzü suyu hürmetine alemlerin yaratıldığı,

Bir Peygamberimiz var.

Ve on bir ayın sultanı sanki Ramazan değil de

Doğduğu ayı şereflendiren doğum günleri...

Bilirim annenin merhameti denizde bir damlaysa,

Rabbimin merhameti uçsuz bucaksız bir derya...

İşte bu yüzden benim sonunu göremediğim hayallerim var.