bir gölge gördüm çekişen

acısını belli etmeden

hala sessizdi neden

kuşkusuz ölümü bile yaşıyordu içten

tek tanık ben

bir ses duydun derinden

acıyı yüreklere ileyen

kimse demedi neden

kuşkusuz derdini anlatamıyordu içten

tek tanık sen

bir yol çıktı aniden

acılarımızla kesişen

hiç bilemedik neden

kuşkusuz yaşam kanıtlıyordu içten

iki tanık sen ve ben