Yalnızlık ve Dua

Dısarda çok güzel kar yağıyor. Muhtemelen sabah her yer kar olacak. Pencerenin önüne geçip bu manzarayı izlemek ne güzel. İnsan huzur buluyor. Kendisiyle yalnız kalıyor. Ben ne zaman geçsem böyle pencerenin önüne önce hayal kurarım sonra hayalim gerçekleşsin diye dua ederim. 

Lisede çok yapardım bunu. Hele son sınıfta. O zaman üniversite sınavlarına hazırlanıyorduk. Dersler genelde boştu sınava çalışmamız için güya ama biz çok az çalışırdık. Birde aşık olmuştum. Hem de çok kötü bir şekilde sırf kızı görebilmek için koridorda dolanırdım tenefüslerde. Gençlik işte... O zamanlar yurtta kalırdım. Yurdumuz okulla aynı binada sınıflardan bozma bir yerdi. Yurt yapılmadığı için okulun son katını yurt seklinde düzenlemisler. 

Yurtta çok sıkılırdım arkadaslarım vardı ama ben tek takılırdım genelde geceleri. Yatsı namazını kılar boş bir sınıfa gecerdim. Çok fazla rüzgar eserdi camdan rüzgar uğultuları gelir o da benim çok hoşuma giderdi. Bir de müzik açar geçerdim camın önüne. Ahhh ne güzel hayaller kurardım. En çokta sevdiğimi hayal ederdim. Birlikte el ele gezdiğimizi. Hayaller beni alır götürürdü rüzgarın uğultusu üzerinde. O küçük yalnızlığım bana öyle çok mutluluk verirdi. Sonra dua ederdim. Allah ım bana onu ver eşim olsun, güzel bir yuva kurayım. Daha sonra istediğim okul için dua ederdim. Lisenin son senesi öyle geçti.

Bugün istediğim okulda 3. Sınıftaym ve aşık olduğum kız 3 yıldır sevgilim inşaalla çocuklarımın annesi olacak. Allah ım sana şükürler olsun. 

Yalnız kalmaktan korkmayın. Hayal edin ve dua edin Allah gönülden isteyene verir. Sağlıcakla ...