Bir Ekim Ayının Ortası

Şimdi bir Ekim ayının ortasındayız.Havalar soğudu, güneş artık senin gibi gözüküyor.Ayaklarım her sabah sanki, sen daha önce hiç olmamışsın gibi davranıp öyle adımlar atıyor.Sessiz,isteksiz,bitkin ve yorgun...Eve dönüşümde yarım saat geç kalıyorum artık.Herşey eski düzenine geri dönüyor yavaş yavaş.Mesela yine kavga ediyorum kendimle. Sen fark etmeden de saçım başım dağınık geziyorum,eskiden olduğu gibi yani.Ve dikkat etmiyorum ne giydiğime ve neyin güzel olduğuna."Al birşey üstüne, çık oğlum dışarı kim ne yapsın seni "diyorum,kendi kendime.Haksız da sayılmam, biliyorsun...Senden sonra yine herşeye küsmüş durumdayım,nar çiçeğim.Yine evde sükut,sokakta hiç kimseyim.Ay parçam ! İki dünya birleştirip adam edemez yakamı.Sen güldüğüme bakma,daha çıkartamadan ağarttım saçı sakalı... Dedim ya sana en başta, bir Ekim ayının ortasındayız.Havalar soğudu.İnsanlar birer birer evlerine çekiliyor.Akşam 9'dan sonra sokak lambaları karanlık...ruhum yine can çekişir gibi davranıyor.Yassız,yaşsız, renksiz ve solgun...Geceleri hâlâ geç uyuyorum hazanlı şarkılar eşliğinde.Sen hiç hayatıma girmemişsin gibi davranıyorum.Yine bir gömlek ve bir ceket,sessiz yollara eşlik ediyor, bir uçuruma doğru yürür gibi, gözlerimi kapatıp öyle atıyorum adımlarımı.Varlığın da çok dikkat ediyordum kendime.Sırf her gün seni görmek için sıkı giyiniyordum kışları.Şimdi her yanım üşüyor,galiba alışıyorum... Sırf sana ihanet olmasın diye, artık  neşeli şarkılar dinlemiyorum." Mevsimsiz Sabahlar " nakaratı eşim oluyor kahvaltılarıma.Canım sıkılıyor..aniden yarım bırakıyorum çayımı.Yüzünün güzelliğine harikalar bestelediğim kadın ! Senden sonra herşeyi kısa keser oldum.Sana dolduğum da yaşlarımı, bir de uzayan saçlarımı...Dikkat ediyorum da hâlâ gözlerini kaçıyorsun benden.Ve çokça da insan biriktirmişsin yamaçlarında.Üzerine gözlerin renginde bir palto giymişsin, çok da yakışmış ne yalan söyleyeyim...Fakat sapmış ruhun amaçlarından.Sevgilim ! Gün gelir de yerine başka birini sevebilirsem eğer, alınma.Sen hep iyiliğimi istersin, biliyorum.Çünkü senin huyun değildir, yerli yersiz darılmak.Bir cenaze kalkar gibi  bu havalar da  hep seni andırıyor nar çiçeğim.Zannedersem, bir Ekim ayının ortasındayız.Havalar soğudu... Güneş artık, senin gibi gözüküyor.