Artık senle iki yabancı gibiyiz hayatımızın ortak olan yönleri bile ters düştü güneş bile kustu bana artık ısıtmiyor  içimi öyle bir kirildiki  yüreğim tamir olunmuyor  ben güneşe hasret kaldım güneşin o tatlı ısırmasına  o aydınlık sabahları özledim sen gittin ya artık ne güneşim  doğar nede gece karanlıktan kurtulup aydınlığa çıkarım sen beni benden aldın hayatta bir hatam vardı o da sana güvenmek seni sevmek sana verdim bu kalbimi sana verdim bu hayatımı ama senn hepsini bir anda Yaktın yıktın ve  gittin

artık o durakta otobüs beklemiyorum artık senin hatıran olduğu yerlere gitmiyorum seni hatırlar da yüreğim kirilmasin  artık o eski günler gelmiycek  seni sevmiycek  bu yürek bıraktı hayatı yaşamayı kustu dünya ya belki alışr  ama zor gelir ona Sensizlik alışmak

Gecenin issz ve soğuk zamanlarında senin olduğun anlar da Korkmaz üşüme idi kalbim ama şimdi yanan Çöllerde de bile Üşüyorum artık dön gel kalbim hasta ben ölüyorum.