Kayboldum ben,kalabalık içinde,sessiz yakarışlar içinde kayboldum.Kalabalıklar içinde birçok renge karıştım bir türlü beyazı bulamadım.Hep bir fırçanın son darbesi oldum bir türlü resmi tamamlayamadı.Ben ,ben olamadım.Çizdiğim portrenin ruhu olamadım,sessiz yakarışlara son çare bulamadım.

     Sukunetimi  susturup,cesaretimi konuşturamadım.Sineye cekilmis yalnızlıklarda yalnızlığımla buluştum hep,onu ağırladım.Oysa onun dedi bile çıkmıyorken onunla konuşabildim,yalnizliklarda kayboldum. 

     Martılar hiç karşılamadı  beni,ben de hiç göz kırpmadım onlara.Yanlarından sessozce geçip gittim,onlarda son kanat çırpışlarının seslerini bırakarak terkettiler beni.

     Deniz hiç dalgalanmadı bana ,ben de hiç köpürtmedim onu.Dalgalarını kıyıya sertçe vuruşlararıyla o da bırakıp gitti beni.

     Hiç sararmış yaprak düşmedi üzerime,ben de hiç sallanmadım dalından.Sonra bir başkasının üzerine savrulur yapraklar.Ben de baş başa bıraktım onları .Terkedildim.

      Toprak hiç yüzüne değmedi,ben de hiç çanak çömlek oynamadım onunla.Sonra sonsuz çöllere dağıldı o,ben de yalnızlıklarıma...