bir duvar yazısında okumuştum

'geç kaldın' diyordu

ne çok geç kalmışlığımız var

nelere derseniz

en kötüsü yaşama

evet bekleyenlere geç kaldık hepimiz

ondan yok artık beklenen

süre doldu gideriz

umut başka bir bahara ertelenen

bağışlanamaz gecikmişliğimiz

aslında çok istenen

nedense olmuyor 

bir engelde kilitlenen

kolayca açılmıyor

artık kapılar

arkasından sürgülenen

bu giden son tren

varsa ona da yetişemeyen

'geç kaldınız' sözü

yüzümüze söylenen

öyle vurur ki yüreğimi

yaşadığım acı ta derinden

'geç kaldım' bilseniz neden

bir dahası olmayandı

oydu beni kahreden