Sadık Toprak

Seni sevmek gibiydi ölüm
Toprakla gökyüzü arasında 
Gelirsin sandım ölüm gibi 
Aniden bir çatı arasında

Geleceğin güne kadar seyrettim hep gökyüzünü
ama o saramadı sadık toprak gibi bedenimi 
seni bekliyorum gel sar sarmala beni 
gelmeyeceksen de unuttur bana kendini